’t Driede bekert vrolijk verder..
MotM Bart Nijenhuis speelde een puike pot
Aangezien het ritueel van “man of the match schrijft een stukje voor de site” de laatste tijd wat naar de achtergrond is verdwenen, en ondergetekende zich mis had gerekend qua gespeelde wedstrijden, ofwel hij zat aan zijn tax met zn oude-lullen/recreanten spelerskaart (en kon zich dus weer omkleden voordat de wedstrijd was begonnen), was dit een uitgelezen kans om de berichtgeving op en rond het veld weer wat nieuw leven in te blazen:
Het zag er zonnig uit bij aanvang in Almere, maar naar mate de wedstrijd vorderde pakten de donkere wolken zich samen boven het veld van RC Bulldogs. Het was net alsof alle regen uit de regio netjes boven het veld bleef hangen. Gelukkig had het spel daar niet onder te lijden. Integendeel, de rugby-machine van het Driede, aangevuld met een aantal spelers van het 2e, kwam steeds beter op gang. De 1e try werd gedrukt door Ber, die voor de gelegenheid dwars door de tegenstander heenbeukte, alvorens de try te drukken.
Gewoon, omdat het kan.
voor de rust werd nog 1 try gedrukt (zonder conversie), dus t Driede ging met 10-0 de rust in. Pas na rust kwam de trymachine goed op gang. Met name gastspelers Rick Hoogewerf en Bart Nijenhuis speelde een puike pot:
De Bulldogs wist de eer nog wel te redden door 1 try tegen te scoren, maar de pret mocht niet lang duren, aangezien Rick Sybren mooi bediende met een kickje op maat:
Uiteindelijk werd de eindstand bepaald op 50-5 (voor zover ik goed heb geteld), waarna de heren van t Driede aan het welverdiende biertje konden beginnen.
Volgende week (?) ronde 3 in het beker-avontuur van het Driede.
To be continued..
(Door: Tomas de Graaf)
Motm Report: Ascrum 4 – Driede – Over adrenaline, rake klappen en spelen als een team
(Van links naar rechts: Rodriguez, Papi, Anton en MotM Dedrick)
Zondag 10 januari: Ascrum 4 – Driede – Was vandaag heel enthousiast voor de wedstrijd. Stond vol adrenaline in de kantine van de tegen partij te wachten tot de wedstrijd kon beginnen…
Toen we de opstelling door kregen en ik te weten kreeg dat ik op de bank zou beginnen was ik een beetje aan het jammeren (maar wel een logische opstelling van de trainer natuurlijk), maar zoals ze zeggen: “de een z’n dood is de andermans brood”.
Vond het heel erg voor mijn medespeler dat na maar na een paar minuutjes spelen het spel voor hem afgelopen was, maar gelukkig kreeg ik mijn kans als winger in eerste instantie…
Toen we de opstelling door kregen en ik te weten kreeg dat ik op de bank zou beginnen was ik een beetje aan het jammeren (maar wel een logische opstelling van de trainer natuurlijk), maar zoals ze zeggen: “de een z’n dood is de andermans brood”.
Vond het heel erg voor mijn medespeler dat na maar na een paar minuutjes spelen het spel voor hem afgelopen was, maar gelukkig kreeg ik mijn kans als winger in eerste instantie…
Ik vond dat ik paar cruciale fouten had gemaakt door de bal een 2 keer te laten vallen. Maar vond dat ik al snel ook de ritme te pakken had. Daarna werd ik weer gewisseld. En heel snel weer als flanker op het veld, ik heb had par lekker tackels gemaakt. En kreeg paar rake klappen ook van de tegen partij wat nog lekkerder was 😝. Enigste wat ik nog nodig had was een try en ik had het twee keer bijna bijna, maar jammer genoeg niet gelukt.
Ik vond de wedstrijd geweldig en nog beter vond ik hoe we ondanks het verlies als een team hebben gespeeld. En hoe iedereen elkaar motiveert. Grappigste moment vond ik (omdat ik zo erg in de spel zat) dat ik toen als flanker achter Rodriguez moest staan en me vergist had en achter Joeri zat en dat een van de Nieuw Zeelanders me twee keer tikte van “ga achter Rodriguez” en ik had ’t niet door tot ik een schop onder me ballen kreeg. Toen had ik het snel door. Ben super blij voor deze ervaring en wil dankje wel zeggen aan het team. Ik voel me helemaal thuis bij cas 👍👍💪💪💪
We pakken ze volgende keer wel.
We pakken ze volgende keer wel.
Dedrick.
MotM: Rookie Dedrick komt goed uit de startblokken bij ’t Driede
Het Driede kwam vandaag met een (op papier) sterke en brede selectie richting het NRCA om het op te nemen tegen Ascrum 4, waarvan bekend was dat er veel ervaren en geslepen spelers in rondliepen. Het zag er allemaal goed uit. Iedereen had er zin in: Balletjes werden alvast rondgegooid, de bakkies (zeer) sterke koffie werden gedronken, en Jurgo testte alvast even de kwaliteit van het veld:
De wedstrijd: Nadat de teepjes waren gelegd..
..en nadat de warming-up en de peptalk onder bezielende leiding van Rob M. was gedaan ging de wedstrijd van start.
In het kort: Het Driede was (grotendeels) vandaag niet helemaal “on” om met Bob Waitere te spreken, en werd dus net even te vaak verrast door de geslepen speelwijze (lees: 3 tries uit een push-over aktie in de 1e helft) van Ascrum. Het Driede wist nog wel te scoren na een interceptie in de ’22 die met een lange sprint naar de trylijn werd afgemaakt door Frank Beentjes. We gingen de rust in met 15-5, waarmee de wedstrijd nog alle kanten op kon, en waarna de hoop lag op de wind-mee situatie in de 2e helft. Helaas werd die situatie door matig spel en teveel foutjes over de gehele linie niet uitgebuit en wist Ascrum wel nog 3 keer te scoren (Waarvan 2 keer push-over try), waarmee de eindstand op 30-5 kwam.
Motm: Positief om te zien was de inzet en gedrevenheid van Rookie Dedrick die een scherpe indruk maakte en een aantal mooie acties liet zien. Ook Rodriquez verdiende met zijn inzet weer een paar MotM punten. Vandaag voor de verandering een alternatief MotM report in de vorm van een interview door Mac.
Peter “Teep” Kok moest overigens even wennen aan de ambiance van een studentenrugbyclub…
MOTM Mister Mike McMootry
Motm wedstrijdverslag URC 2 20 december 2015
20 December beloofde een mooie dag te worden, niet alleen het mooie weer maar ook op de teamers app stond sinds tijden een grote opkomst voor een uitwedstrijd. Ook hadden we immers eerder, op ons eigen grondgebied, 97-0 van de heren uit het tweede team van de Utrechtse club gewonnen. Het mooie weer is wellicht zacht uitgedrukt, het was uitzonderlijk warm voor de tijd van het jaar, namelijk 15’C en het zonnetje scheen ook nog. Het was een inhaalwedstrijd die uitgesteld was wegens ‘slecht weer’. Het eerste en t tweede team van Cas was ook aan de herstel periode begonnen waardoor de druk op, de laatste tijd bij hogere teams zeer populaire, ervaren Driede spelers wat lager lag dan normaal.
Al deze factoren droegen bij aan de mooie opkomst van zo’n 25 man….. Wat gaaf!
De boete pot werd zondag ochtend weer goed gespekt door de laatkomers en na de koffie vertrokken we onder leiding van Bob Kuijs (want Ben en Hans waren beide niet van de partij wegens een welverdiende vakantie) met een compleet team naar Utrecht.
Het gerucht ging de ronde dat we deze wedstrijd met het door Bob opgestelde team makkelijk kunnen winnen.
In Utrecht aangekomen en na omgekleed te zijn in de knusse kleedkamers van het nieuwe clubhuis, kon de opwarming beginnen. De teamruns liepen gesmeerd en al snel stonden we opgesteld….
Peptalk van Rob
Game on!!!
De eerste helft begon, na een opbeurende peptalk van Captain Rob M., soepel met goed verdedigende forwards en snelle handjes van de backs.
Zelfs zo soepel dat t Driede al snel een kans kreeg en de talentvolste deze niet liet liggen en scoorde plus de conversie afmaakte 0-7
Een doorzichtige miss-out op de rechter winger van Utrecht kon onderschept worden door Sibren die met zijn grote stappen niet meer in te halen was en de tweede try kon maken! Opnieuw een conversie door Rob. 0-14
Na 20 tot 30 minuten leek het alsof Utrecht wat beter in t spel kwam, daarvoor was t Driede zeker de sterkste, maar nog halverwege de eerste helft brak hun center door onze verdediging vlak bij onze try-line… Ber en ik stonden erbij en keken ernaar, laten we maar zeggen; communicatiefoutje!! Try Utrecht plus conversie 7-14… We trapten er niet nog een keer in en dit keer liep diezelfde center tegen n muur op en werd net zo hard terug gezet als dat hij erin ging.
Ondanks dat de strijd wat heviger werd bleef het een zeer sportieve pot en kon de ref goed zijn werk doen.. Hij kon weliswaar wat tips gebruiken volgens Rob, maar het ging volgens mij allemaal prima en eerlijk. De line-outs en Scrums werden tijdens de wedstrijd steeds vaker gewonnen door de tegenpartij. Terwijl bij ons, zoals gebruikelijk in t Driede, alle spelers speeltijd krijgen had Utrecht duidelijk meer ervaring in het veld gezet. Voor het einde van de eerste helft gaf Rob nog een schools-voorbeeld van een dummy pass into een miss-out?? waarmee wij hun backs konden verassen en ik de eer kreeg om het af te maken.. Opnieuw met een conversie midden tussen de palen. 7-21
Na een perfecte line-out kon t Driede met een driving-maul (zie foto) de bal bijna over de try line krijgen, bijna… Dus niet helemaal helaas.
De rust in met 7-21
In de tweede helft hadden we ook nog een paar kansjes. Maar de ruimte zoekende backs van URC zette onze backs harder aan t werk en ook een keer op t verkeerde been waardoor ze door konden breken en een try scoorden zonder conversie. 12-21. Onze forwards hebben écht niemand doorgelaten en de backs kwamen er ook niet meer doorheen, de reserve bank was inmiddels volledig gewisseld. We moesten nog 10 minuten…. Op zich kon de wedstrijd al niet meer stuk, links en rechts van me zag ik big smiles. Iedereen zette zich voor de volle 100% in.. De normaal perfect spelende ’The Beast aka DotD’ Gerrie dacht een handig omhaaltje te maken maar schoot daarmee tot zijn grote verdriet de bal verder richting onze try-line, waardoor een oplettende URC speler gemakkelijk vlak voor het eind signaal een try kon scoren, gelukkig opnieuw zonder conversie. Eindstand 17-21
Wat een leuke uitwedstrijd met een goede opkomst van spelers, een sportieve tegenstander, een goede sfeer en een gezellige derde helft.
Een mooi afsluiter van het jaar 2015 met vele sportieve hoogtepunten. Op naar de volgende pittige wedstrijden tegen Ascrum-4, dit is gelijk een mooie generale repetitie voor de derby tegen Zaandijk!
Alle aanwezigen bedankt!
Harlem Rookietrotters tournament
Het was een mooie dag om een paar potjes te gaan ballen. De zon scheen zelfs nog even en de wind was gaan liggen. Met 18 man, inclusief 4 jongens van Turn-Over, zijn we afgereisd naar Haarlem om daar een Rookie-toernooi te spelen. De andere teams kwamen uit Utrecht en Alkmaar-Combi, vier teams in totaal dus. Het was een mooi vooruitzicht om de krachten te meten tegen hen. Niet alle posities waren even ruim bezet maar uiteindelijk is Papi met een mooie opstelling gekomen.
Bij het warmlopen kwam de ref ons melden dat we als eerste het veld op moesten om tegen Utrecht te spelen. Dit zorgde voor wat tijdgebrek waardoor we zonder teamrun het veld zijn opgegaan. De eerste vijftien minuten waren zeker niet onze beste. We kregen twee try’s tegen en hadden zelf nog geen structuur in ons eigen spel aangebracht. Het was te merken dat een groot deel van de mannen voor het eerst met elkaar samen speelde en dat het spelen van een echte wedstrijd nog wat onwennig was. In de rust hebben we snel wat afspraken gemaakt en zijn er wat dingen uitgelegd. Dit was ook direct in het spel te zien. De meegereisde support (bedankt voor het komen boys! Was tof om te zien dat jullie er waren) was getuige van het feit dat we de gehele tweede helft dominant zijn geweest op de helft van Utrecht. Helaas konden we dit niet omzetten in een try.
Tijdens het wachten op de tweede wedstrijd tegen Alkmaar konden we wat teamruns doen. Hierdoor werd ons speelplan duidelijk en konden we ons meer focussen op de taak die we als spelers hadden. Helaas werden er wel nog wat foutjes gemaakt. Er werd nog te gehaast gespeeld nadat de bal in de ruck was veiliggesteld. Er werd niet altijd gewacht op de scrumhalf waardoor er soms een wat rommelige situatie ontstond. Er werd ook niet altijd even goed geluisterd naar de calls. Dit werd tijdens half-time nog even aangestipt. Daarna ging het als een trein lopen. Zo kwam de scrumhalf beter in contact met de flyhalf en konden we de backs beter bereiken. De voorwaartsen crashten lekker er in en een paar fases ging de bal de lijn in. Hier zijn uiteindelijk twee try’s uit voort gekomen. Helaas hebben we ook een try tegen gekregen, Alkmaar zag zijn kans en kon door de lijn heen crashen. Uiteindelijk hebben we met 12-5 gewonnen, wat smaakte naar meer.
De derde wedstrijd tegen Haarlem zelf was uiteindelijk de kers op de taart. Het leek alsof alle puzzelstukjes in die wedstrijd in elkaar vielen. De fases werden goed gespeeld, rucks werden goed opgezet, tackles werden gemaakt, er werden goede offloads gegeven en je kon bijna geen stap met die bal zetten zonder dat er support in je reet zat. Er werd echt als een team gespeeld. Dit was ook terug te zien in de score. Eindstand was 31 – 7. Met afstand de hoogste score van de dag.
Het was opvallend dat met elke vijftien minuten de we speelden het spel beter werd. De stijgende lijn die in het spel zat was fantastisch om mee te maken. Elk moment dat we als team bij elkaar konden komen werden er puntjes op de i gezet en ging het beter. En als er een keer een fout werd gemaakt hoorde je daar niemand over. Dan gingen we als een team vechten om het weer recht te zetten. De jongens van Turn-Over waren aan het einde van de dag niet meer “de jongens van Turn-Over” maar opgenomen als onderdeel van het geheel. Met 90 minuten rugby liep er een team van het veld af dat heeft gespeeld alsof ze dit al een jaar zo doen.
Er is er bewust voor gekozen om niemand bij naam te noemen, juist omdat het een team effort was. Van de verzorging en de coaching vanaf de zijlijn tot de jongens op het veld, het was één geheel. Er was geen Man of the Match maar een Team of the Day!!!!
E.B
Geen kado voor het driede: USRC 2 vs het Driede
USRC 2 vs het Driede van CasRC
Op zondag 6 december moest het Driede (CASRC 3 wereldkampioen 4e klasse noord west Nederland) aantreden tegen de Utrechtse Studenten Rugby Society, in de volksmond Utrechtse studenten 2.
Op het matige veld stond een harde wind en we begonnen de warming-up voortvarend. We traden aan met aardig wat nieuwe spelers op verschillende posities. Zo bestond de eerste rij uit Erwin, ik en Jeffrey. Op de flanker stond Maarten en David stond op de wing, beide nog rookies. Gelukkig hadden we ook nieuwe ervaren spelers in ons midden zoals Bob, Mick en Bob Waitere (ze zeggen dat hij met een rugbybal is geboren).
Rick had de aftrap genomen en de strijd was begonnen. Als snel kwam er een scrum waardoor de eerste krachtmeting kon beginnen. We merkte meteen dat de studenten en sterke scrum hadden want we werden redelijk weggeduwd. Da fase erna ging het gelijk op en de eerste try werd gedrukt door Utrecht. Gelukkig hadden wij Bob, Rick en Bob Waitere in de ploeg wat voor meer rugby zorgt want de bal werd leuk in de driekwarten rondgespeeld. Hierdoor creëerde we veel goede kansen om door de verdediging van Utrecht te breken.
De minuten erna was ik uitgevallen door een knal op mijn hoofd waardoor m’n nek dubbel ging. Niet echt een prettig gevoel kan ik zeggen.. Gelukkig hebben we Teep als verzorger want hij kwam meteen als een reddende engel het veld op gedarteld om de medische zorg te bieden, die ik op dat moment nodig had. Hij werd later ondersteund door waterboy Marcels. Ik werd door de beiden heren van het veld begeleid. Vanaf de dug-out heb ik de eerste helft enigszins meekunnen maken. Ik was meer naar de vogels aan het kijken. Naar mijn beleving ging het gelijk op en was de stand na de eerste helft 15 -10.
In het begin van de tweede helft moesten Ben en Rick door familie verplichtingen weer naar huis. Na 10 minuten gelopen te hebben had ik de kleedkamer gevonden en kon ik gaan douchen. De douche was warm en de straal was stevig. Na gedouchet te hebben was ik weer naar het veld terug gegaan. Ik kwam aan en de wedstrijd was afgelopen. De eindstand was 50-14.
We hebben hard gestreden met veel nieuwe spelers. Vooral de nieuwe spelers op andere posities zoals Maarten, Erwin, David en Jeffrey en natuurlijke de oudere spelers die een gehele wedstrijd hebben gespeeld. De scrums werden af en toe verloren en rucks werden niet geklaard. Genoeg stof om te oefenen, zou ik zeggen. Daarnaast weten de voorwaartsen en de rest van het team waaraan we moeten werken. Het is daarom goed en vooral leuk dat er rookie wedstrijden wordt gespeeld waar de minder ervaren spelers wat vlieguren kunnen maken. Mick was door zijn inzet MOTH geworden en heeft de eer om de gele colbert te dragen!
Tot slot, wedstrijden kunnen nou eenmaal verloren worden dat hoeft het niet erg te zijn
Mannen succes zondag!
Cheers Robert
Komkommer interview in 8 vragen met: Joey Admiraal
Omdat het rugbyseizoen in de 3e klasse Noord-West niet altijd over rozen gaat en er vanwege gaten in het programma soms wat minder te melden is, bij deze een nieuwe rubriek om de mensen van en rondom het Driede wat beter te leren kennen: Het komkommer Interview. In deze aflevering: Joey admiraal (aka: the tank, pumpboy)
Vraag 1
Sinds wanneer speel je bij cas rc
Sinds 2008
Vraag 2
Welke sporten heb je hiervoor gedaan
Kobudo en kickboksen
Vraag 3.
Wat is je mooiste rugby herinnering?
Dat was me allereerste toernooi in het gooi waarbij we 2e werden
Vraag 4.
wat is je favoriete positie (in het veld) en waarom?
1e of 2e center, beetje rennen en beuken
Vraag 5:
Wat is voor jou het “driede gevoel”?
Oud, jong, dislect, retard van allus bij mekaar
Vraag 6:
Wie is voor jou een voorbeeld op rugbygebied en waarom
Wiet natuurlijk! Waarom? Heb je hem nooit zien spelen!
Vraag 7:
Welke gouden tip heb je voor de driede rookies?
Grow some balls! En flinke tackles maken
Vraag 8:
Favoriete uitspraak
Ik heb er meerdere, mag dat?
Liever 5 in de hand dan schijt op een natte krant
No pain no gaaiinnzz
Do you even watch me whip?
Aan wie geef je het “Komkommer interview” stokje door?
Laten we nakko maar doen he bruuhh!
Teamfoto 2015/16
MotM Mikel Mac Mootry is de baard waard!
Motm verslag/beleving 8 november 2015 Bassets – Driede door MMM
Normaal gesproken komen we met zo’n 25 spelers opdagen bij een uitwedstrijd. Maar het moest er een keer van komen; door de drukkere tijden, vele thuiswedstrijden achter elkaar en volle agenda’s, was de opkomst, voor onze 2de uitwedstrijd dit seizoen, minder dan ik gewend ben. Meer dan 15 man heb je in principe niet nodig om een potje te spelen, dat hoef ik hier geen enkele lezer te vertellen, maar dat er van de 19 aanwezigen spelers, zeven 40 jaar of ouder zijn en er zes rookies mee spelen, baarde mij vooraf al zorgen over de eindstand. Ik was volgens mij niet de enige die zich daar druk om maakte aan de vele whatsapp berichten voor de match te lezen. Maar het mocht de pret niet drukken.
Bij aankomst probeer ik altijd de kop van de tegenstander in me op te nemen en snoeiharde tackles op die gast te visualiseren. Maar wie was de tegenstander? Die boys in hun trainingspakjes? Die zonder baardgroei? Er liep er géén één bij met grijs haar?! Ik schat hun gemiddelde leeftijd op 23. Peter Jurgens zag t ook en zijn grappen werden steeds harder en gevatter.
Het was dan ook een opluchting om onze jonge god Rik van der Woerdt te zien aankomen ondanks dat hij zich had afgemeld wegens buikloop. ‘Kurk in je reet en gaan’ was Ben’s advies. Zo gezegd zo gedaan. We konden niet nog meer ervaring missen.
De indeling werd snel voor de wedstrijd nog even aangepast want helaas waren Rodriques en Ray ook verhinderd. Conclusie; Ik werd ingedeeld als 2de centre…. wow… okay… nou… eh… doen we! Klaar voor? Nee, heb me juist zo enorm voorbereid om als full back te spelen of evt. als wing. Fuck it, gewoon gaan! Snel nog even in de warming up met de ervaren mannen Daan en Ger wat call’s doornemen. Gelukkig hadden Bart, David en ik, nog meer ervaring om ons heen, Thomas stond namelijk als full-back.
Na de lange warming up en de peptalk van Ben waren we ‘klaar’ voor de wedstrijd.
Het begon redelijk goed, we klaarden wat rucks en we braken er af en toe doorheen maar nooit helemaal. Al snel hadden de Bassets meer balbezit en roofden ze de bal vaak terug. Ook hun wing liep gesmeerd, ze creëerden heel vaak een overlap en we konden het simpel weg niet belopen. De tackles werden gemist (Ber baalde ervan want hij had wel de éne na de andere Bassets om zijn schouder gevouwen) de mannen braken door en na de eerste 10 of 15 minuten hadden ze hun eerste try te pakken. De éne try na de andere vlogen om de oren, we waren simpelweg niet snel genoeg, we stonden niet snel genoeg op onze posities en mistten een aantal cruciale tackles. Op de hele mooie try saving tackle van Bart Zwitser na!
Wie ook de tackle’s maakte was Papi, deze held was helemaal in zijn element en heeft vrijwel de hele wedstrijd in het veld gestaan omdat Captain Frank er na 3 minuten al uit moest vanwege een opgelopen blessure aan hoofd en nek door naar mijn idee onnodig vegen (na n fluitsignaal).
Onze voorwaartsen, helaas zonder Benk (ook uitgeleend aan t tweede), hebben overigens keurige scrums neergezet, hierin domineerden onze beulen.
Inmiddels stond Job als fullback opgesteld, Joost als rechter wing en David als linker wing. David heeft zijn tweede wedstrijd ooit, helemaal op de wing uitgespeeld.
Op het einde van de tweede helft probeerde Daan, Ber en ik het nog een keer. We braken met deze call redelijk door en Ber veegde de gehaaide rovers met één beuk van me af. Daan werd na deze ruck weer aangespeeld en het lukte hem de laatste tien meters door de sterke verdediging heen te breken en een mooie try te drukken.
Het lukte de veel jongere en snellere Bassets helaas nog een try tegen ons te drukken voor het eindsignaal werd gefloten.
We waren er al bang voor, na 32 aan één stuk door gewonnen wedstrijden moesten we een keer verliezen. Het was voor zover ik heb kunnen overzien een sportieve rugby wedstrijd. En eerlijk gezegd, ondanks dat we aantal legends misten en een aantal goede spelers uitgeleend hebben en nu eens verloren hebben, heb ik lekker gespeeld, dat kan dus ook. Er stond een Driede team waar we trots op kunnen zijn, want echt iedereen heeft keihard gewerkt, en zich uiterst sportief gedragen.
Thanks,
Driede rules!
Vriendelijke groeten,
Mikel
—————————-
Mikel Mac Mootry
winger fullback 2de center
Welkom bij het DRIEDE van CAS RC 